Bule – francuska gra, która zakorzeniła się w Polsce. Poznajmy jej historię i reguły. Sprawdźmy dlaczego cieszy się taką popularnością.

Gra w bule

To jedna z tych gier, o których każdy słyszał, większość widziała tę grę na żywo, rzadko kto w nią grał, a bardzo niewielka garstka osób zna zasady i rzeczywiście wie, o co w tej grze chodzi. O czym mowa? O grze w bule, oczywiście, lub – jak brzmi zbliżona do oryginalnej nazwa – o petance. Przyjrzyjmy się tej grze i jej regułom, bo może okazać się, że ignorując ją sporo tracimy.

Petanka to gra błędnie kojarzona z rozrywką dla seniorów. Rzeczywiście, często spotykamy grupy osób na emeryturze, które w parkach lub na bulwarach spędzają wolny czas właśnie przy tej grze. Jest to spowodowane tym, że nie wymaga ona posiadania kondycji fizycznej, nie jest też wymagająca umysłowo – po prostu rozrywka idealna. Jednak to nieprawda, że najlepiej przy bulach bawią się wyłącznie ludzie starsi. Petanka potrafi być atrakcją również dla ludzi bardzo młodych, a wręcz całych rodzin.

Jak gra w bule trafiła do Polski?

Już w tytule zaznaczyliśmy, że gra ta powstała we Francji, ściślej rzecz biorąc – w jej południowej części. Zdobyła tam ogromną popularność, która bardzo szybko zaczęła przenikać do innych krajów europejskich, w tym również do Polski, gdzie grą w bule zainteresowano się po II wojnie światowej. Wtedy to polscy emigranci zaczęli wracać do Polski w poszukiwaniu pracy i możliwości życiowych na Ziemiach Odzyskanych, a ze sobą przywieźli m.in. petankę.

W kraju gra obrała za swoją nieformalną stolicę Jedlinę-Zdrój, malownicze miasteczko w województwie dolnośląskim, położone nieopodal Wałbrzycha. Jedlina-Zdrój wręcz słynie z bycia ośrodkiem gry w bule w Polsce, organizowane są tam turnieje ogólnopolskie i międzynarodowe, a ponadto w miejscowości tej stacjonują mistrzowie tej dziedziny, którzy chętnie dzielą się swoimi doświadczeniami i umiejętnościami z początkującymi. Trudno w to uwierzyć, ale ta gra wyglądająca na rozrywkę dla seniorów stanowi prężnie rozwijającą się gałąź branży rekreacji.

Gra kulami – przygotowanie do gry

Wbrew pozorom bule to nie gra, do której można przystąpić w każdym momencie. Trzeba mieć odpowiednie przyrządy i dysponować odpowiednią przestrzenią. Do gry potrzebujemy:

• tzw. bulodromu, czyli utwardzonego płaskiego placu o wymiarach min. 12×3 m;
• metalowych kul (bul) o średnicy około 8 cm i ciężarze około 750 g każda;
• jednej plastikowej kuli o średnicy do 3 cm, tzw. “świnki”;
• od dwóch do sześciu zawodników;

Zawodnicy muszą się pogrupować w zależności od tego, w jakim układzie chcą grać. Może to być single, czyli układ, w którym dwóch graczy gra jeden na jednego i każdy dysponuje trzema kulami, dublet, w którym rywalizują dwie dwuosobowe drużyny, a każdy gracz ma trzy kule, a także triplet, kiedy do pojedynku stają dwie drużyny po trzy osoby, z których każda ma po dwie kule. Pierwszeństwo rozpoczęcia gry losujemy przez rzut monetą.

Bule – zasady gry

Drużyna, która wygrała losowanie typuje zawodnika, który rysuje na ziemi okrąg o średnicy około 50 cm, do wewnątrz którego wchodzi i wyrzuca “świnkę” oraz pierwszą bulę. Gra polega na tym, by swoją bulę rzucić w taki sposób, aby znalazła się jak najbliżej świnki lub by odtrąciła od niej bulę przeciwnika. Późniejsza kolejność rzutów determinowana jest przez przebieg rozgrywki: rzuca zawodnik tej drużyny, której bule znajdują się dalej od świnki, czyli nie punktują.

Rozgrywka kończy się w momencie, kiedy wszyscy zawodnicy pozbędą się swoich kul. Obie drużyny podliczają punkty, które zdobywa wyłącznie zwycięzca danej rozgrywki. Punkty przydzielane są za bule leżące bliżej niż najbliższa kula przeciwnika. Po podliczeniu punktów, zwycięzca w miejscu ułożenia świnki rysuje kolejny okrąg i rozpoczyna się nowa rozgrywka. Gra kończy się, gdy któraś z drużyn zdobędzie 13 punktów.

Gra w bule – podsumowanie

Gra w bule w Polsce jest bardzo popularna, chociaż wciąż pokutuje opinia, że jest to rozrywka dla osób starszych i dla młodzieży jest wręcz obciachowa. Tak jednak mówią przeważnie ci, którzy nigdy nie mieli buli w ręku. Warto spróbować. Petanka to naprawdę świetny sposób na spędzanie wolnego czasu.