Prusznik niebieski, Ceanothus impressus to rodzaj krzewu z rodziny Rhamnaceae, bliżej znanej jako Santa Barbara ceanothus, bardzo popularnie uprawiany  w Stanach Zjednoczonych, a szczególnie na środkowym wybrzeżu Kalifornii. Jest to gatunek endemicznie związany z tym regionem Ziemi i tam go można spotkać najczęściej. Dowiedz się wszystkiego co ważne na temat prusznika niebieskiego.

Błękitna gwiazda naszego przydomowego ogrodu

Najlepiej sprawdza się uprawa prusznika niebieskiego w donicach, które na zimę możemy przenieść do cieplejszego pomieszczenia. Drugim rozwiązaniem jest prowadzenie hodowli w szklarni. To dość delikatna roślina, mająca swoje wymagania. Szczególnie w naszym klimacie. Prusznik jest idealną ozdobą tarasów, wiat i trawników. Roślina jest bardzo wrażliwa na chłód i niestety, ceanothus impressus nie jest odporny na temperatury poniżej 0 stopni C, które w Polsce nie są raczej rzadkością. Jeśli go zostawimy bez żadnego zabezpieczenia na zimę w ogrodzie, po prostu nam przemarznie i nie odrośnie w następnym sezonie. 

Prusznik niebieski to krzew nie jest trudny do rozpoznania. Pomogą nam w tym bujnie rosnące latem i utrzymujące się do wczesnej jesieni, kwiatostany niebieskich, drobnych kwiatków. Zbierają się one w gęste kiście i wiechy, które intensywnie zapylają, przyciągane ich wonią i barwą, owady. W sprzyjających dla siebie warunkach, prusznik niebieski osiąga do 3 metrów wysokości. Istnieją także gatunki płożące się po ziemi.

Ta roślina to raczej rzadkość i nie dostaniemy jej sadzonek w każdym sklepie ogrodniczym. Być może dopiero za jakiś czas zyska na popularności, ponieważ zaczyna cieszyć się uznaniem hodowców krzewów. Jednak wymaga ochrony i szczególnej pielęgnacji, co może zniechęcać do jego częstszej uprawy. Prusznik w pełni rozkwitu, swoich niebiesko fioletowych kwiatostanów, wygląda wprost zachwycająco. Przyciąga uwagę i nie można go minąć obojętnie, ze względu na jego niezwykłą urodę oraz zapach. 

Odmiany prusznika niebieskiego – mniej i bardziej wrażliwe

Niektóre pruszniki na zimę zrzucają zimozielone liście. Są to odmiany:

• Edinburgh,  
• Gloire de Versailles,
  
• Topaze. 

Odmiany te, wymagają większej dbałości i pielęgnacji, niż bardziej odporne na zimno gatunki prusznika, takie jak np. prusznik Victoria. Dlatego lepiej uprawiać je w donicach lub pojemnikach.

Gatunkami mniej wrażliwymi na chłód są: 

• Autumnal Blue, 
• Blue Mound, 
• Burkwoodii, 
• Cascade,  
• Concha, 
• Delight itd.

Jak widać z powyższego spisu, odmian prusznika jest naprawdę wiele i można w nich przebierać, tak by dobrać rodzaj, który sprawdzi się najlepiej w prowadzonej przez nas hodowli ogrodowej.

Ważne wskazówki przy utrzymaniu i uprawie Ceanothus Impressus

Gdy decydujemy się na hodowlę prusznika w naszych warunkach i na naszych terenach, musimy pamiętać o kilku, ważnych rzeczach: 

• Prusznik niebieski, źle znosi niskie temperatury i zimą należy ją solidnie zabezpieczać przed chłodem lub przenieść z ogrodu do zamkniętych i zadaszonych, jasnych pomieszczeń, w których panuje niezbyt wysoka temperatura;
• Prusznikowi niebieskiemu, należy zapewnić żyzną, świeżą, drobno strukturalną glebę o odczynie zasadowym i niezbyt dużej ilości wapnia;
• Warto mieć na uwadze, że krzew ten preferuje stanowiska słoneczne, zaciszne i ciepłe, najlepiej takie, w których nie jest zbyt wietrznie; (źródło: Ceanothus impressus. Flora of North America.)

Prusznic Victoria – odmiana odporna na chłód

Niebieski zimozielony prusznik victoria to odmiana karłowa, najbardziej uodporniona na mrozy panujące w naszym klimacie. Jego liście są drobne, ciemnozielone i gładkie w dotyku. Mienią się pięknie w oświetlającym je, letnim słońcu, co dodaje roślinie dodatkowego uroku. Ta odmiana prusznika maksymalnie osiąga wysokość 1,5 metra. Najłatwiej zabezpieczyć go zimą, usypując przy jego pniu, kopczyk z kory i suchych liści. Stanowiska przy osłoniętych i ogrzewanych przez słońce murach i ścianach domów, są dla niego doskonałym stanowiskiem. Ostatecznie, możemy się zdecydować na uprawę niebieskiego zimozielonego prusznika victoria także w mieszkaniu. Jednak wtedy, musimy się liczyć z tym, że może nam on chorować, co w warunkach zewnętrznych, rzadko się zdarza. 

Źródło:

• https://www.calflora.org//.