Kiwi, czyli chiński agrest to owoce pochodzące od kilku gatunków. Jednym z nich jest aktinidia ostrolistna i pstrolistna, wydające mniejszą wersję znanego nam z oferty sklepowej kiwi, czyli mini kiwi. Oba gatunki wywodzą się z Chin, gdzie rosną w stanie dzikim i pomimo tej formy są tam popularnym owocem. Poza Chinami ich uprawa została spopularyzowana w Nowej Zelandii, skąd przybyły w ofercie handlowej do Europy. Od lat 70 XX w. owoce te spożywa się w wielu krajach całego świata.

Mini kiwi – właściwości odżywcze

Uznaje się, że mini kiwi należą do grupy najbardziej odżywczych owoców, zawierają bowiem ponad 20 różnorodnych substancji działających prozdrowotnie, należą do nich:

• witamina C,
• witamina B8,
• polifenole,
• karotenoidy,
• kwas foliowy,
• potas, wapń, żelazo, cynk,
• błonnik pokarmowy,
• aktinidin.

Dzięki połączeniu tych wszystkich składników mini kiwi stymulują pracę układu pokarmowego oraz chronią układ sercowo-naczyniowy. Prozdrowotne substancje zapobiegają odkładaniu się cholesterolu i usuwają jego nadmiar z organizmu. Karotenoidy opóźniają negatywne zmiany widzenia, natomiast kwas foliowy wspomaga rozwój płodu. Kiwi wzmacnia układ odpornościowy organizmu, przede wszystkich za sprawą wysokiej zawartości witaminy C oraz polifenoli, razem oczyszczają go z nadmiaru wolnych rodników.

Mini kiwi uprawa w warunkach Polski

Mini kiwi na działce to jeden ze sposobów dostępnej uprawy w warunkach klimatycznych naszego kraju. Chociaż roślina nie generuje specjalnych czy wygórowanych wymagań uprawowych, ma specyficzne wymagania siedliskowe, które powinno się zabezpieczyć. Mini kiwi uprawa w warunkach Polski jest możliwa przede wszystkim dlatego, że roślina ta wytrzymuje nawet znaczące spadki temperatury cechujące polską zimę. Najbardziej niebezpieczne jednak są dla niej wiosenne przymrozki, ponieważ jej wzrost zaczyna się bardzo wcześnie, w pierwszych tygodniach przygotowań do sezonu. Uprawa mini kiwi na działce jest możliwa, ale powinno się ją sadzić w miejscach, gdzie nie będzie narażona na wystąpienie przymrozków. 

Jeżeli mini kiwi uprawa zajmuje niewielką powierzchnię działki, warto zaplanować zabiegi ochronne dla krzewów, uniemożliwiające oddziaływanie na nie przymrozków. Można to zrobić poprzez ochronę krzewów agrowłókniną. Mini kiwi należy również chronić przed silnym wiatrem, przede wszystkim w okresie rozwoju owoców. Nadmierny wiatr może doprowadzić do mechanicznych uszkodzeń owocu, które spowodują obniżenie ich jakości, co jest szczególnie ważne, gdy planujemy wprowadzenie ich do obrotu.

Mini kiwi uprawa na glebie ogrodowej

Mini kiwi nie wymaga specjalnego traktowania w zakresie ogrodowej gleby. Wystarczy jej przeciętne podłoże o podstawowej zasobności. Gleba może być lekko kwaśna o pH 5,5-6,5. Bardziej wymagające co do cech podłoża są odmiany o czerwonych owocach. Ale żyzna gleba powoduje wyraźny wzrost krzewów, co z kolei wymusza zastosowanie substancji, najlepiej organicznych, wzbogacających skład gleby.

Podłoże, na którym planujemy uprawę mini kiwi nie może być zanadto podmokłe i nadmiernie zagęszczone. Nadmiar wody należy zdrenować, szczególnie gdy opady występują na początku wegetacji roślin. Odmiana mini kiwi aktinida potrzebuje sporo słońca do wegetacji, natomiast typ pstrolistny preferuje miejsca chociaż częściowo zacienione.

Wegetacja mini kiwi

Mini kiwi należy do roślin pnących się, dlatego w okresie wzrastania wymaga zastosowania podpór o wysokości do 2 m. Krzewy przymocowuje się do drutu łączącego poszczególne słupki, zaczynając od dolnych ich warstw. Mini kiwi sprawdza się w takich miejscach jak pergola czy trejaż, tam w naturalny sposób pnie się w górę, jednocześnie zdobiąc konstrukcję. Tak wyróżniona pergola staje się wspaniałym miejscem do relaksu, zamieniając się w okresie jesieni w źródło smacznych i zdrowych owoców. Zastosowanie pergoli chroni również roślinę przed gruntowymi przymrozkami.

Aby zapewnić roślinie harmonijny rozwój, krzewy męskie sadzi się w znacznej odległości od żeńskich. Taka odległość powinna wynieść ok. 10 m. Rozdzielność zapewnia najlepsze warunki dla zapylenia kwiatów, które następuje albo za pomocą wiatru, albo poprzez owady chętnie siadającą na urokliwych i bogatych w soki kwiatach.