Astry to rodzaj roślin nasiennych należących do rodziny astrowatych. Kwiaty naturalnie występują na półkuli północnej, gdzie jest klimat umiarkowany. Ze względu na walory estetyczne astry chętnie są uprawiane w przydomowych ogródkach bądź na działkach. Aster swoją nazwę zawdzięcza starogreckiemu językowi i oznacza gwiazdę. Jest to nawiązanie do kształtu koszyczka kwiatowego, który wyglądem przypomina właśnie gwiazdę. Obecnie do astrów zalicza się około 250 gatunków. Jednym z nich jest aster alpejski.

Aster alpejski – charakterystyka

Aster alpejski również należy do rodziny astrowatych. Roślinę dziko rosnącą można spotkać w górach Europy, Azji oraz Ameryki Północnej. W Polce występuje w Tatrach i Pieninach. Aster alpejski dziko lubi rosnąć wysoko w górach. W Alpach może pojawić się nawet na ponad 3000 metrach wysokości. Jednak aster alpejski rośnie rzadko. Jest to roślina, a raczej bylina wieloletnia.

Jak wygląda aster alpejski?

Aster alpejski najczęściej rośnie małymi kępkami. Charakteryzuje się silnymi i ukośnie rosnącymi kłączami. Łodyga jest wzniesiona lub podnosząca się. Może osiągnąć do 40 cm wysokości. Jest dość gruba i owłosiona. Liście są odziomkowe. Oznacza to, że wyrastają z modyfikacji łodygi-kłącza, podziemnej nasady łodygi lub pełzających po ziemi rozłogach. Liście astra alpejskiego są łopatkowate lub klinowate, krótkoogonkowe. Liście są całobrzegie i owłosione.

Owoce rośliny to drobne niełupki z puchem kielichowym. Kwiaty są języczkowate, rurkowate zebrane w koszyczki. Umieszczone są one pojedynczo na szczycie łodygi. Koszyczki posiadają zieloną okrywę z wąskich, lancetowatych listków. Kolor kwiatów astra alpejskiego zależny jest od odmiany rośliny.

Aster alpejski mix kolorów, czyli odmiany astra alpejskiego

Aster alpejski to roślina ozdobna, której odmiany można nazwać mixem kolorów. Jest to spowodowane tym, że odmiany rośliny można odróżnić głównie dzięki kolorowi kwiatów.

Poniżej przedstawione zostały najpopularniejsze odmiany astra alpejskiego.

• Aster alpejski różowy (aster alpinus). Jak sama nazwa mówi, ta odmiana charakteryzuje się różowymi kwiatami. Są one płaskie i osiągają 5 cm średnicy. Środek kwiatu jest żółty. Aster alpejski różowy zakwita wiosną i daje obfite plony. Wysokość rośliny waha się od 25 do 40 cm. Łodygi tej odmiany praktycznie nie mają liści. Aster alpejski różowy wyglądem przypomina stokrotkę.
• Aster alpejski ‘Violet’ ma fioletowe kwiaty o żółtym środku. Bylina dorasta do 30 cm wysokości. Kwitnie od maja do czerwca.
• Aster alpejski ‘Trimix’ to roślina o trójkolorowych kwiatach. Są one białe, niebieskie i różowe. Jest to jedna z niższych odmian. Osiąga zaledwie 20 cm wysokości.
• Aster alpejski ‘Goliath’. Kwiaty są niebieskoliliowe. Roślina kwitnie od maja do czerwca. Osiąga do 30 cm wysokości.
• Aster alpejski ‘Happy End’. W tej odmianie płatki kwiatów są delikatnie różowe i otaczają żółto- złoty środek. Bylina maksymalnie dorasta do 30 cm wysokości.
• Aster alpejski ‘Dunkle Schone’. To odmiana, która rośnie wiosną bardzo obficie. Płatki kwiatu są ciemnofioletowe i okalają złoty środek.  Aster dunkle schone również osiąga do 30 cm wysokości.
• Aster alpejski ‘Albus‘ to odmiana o pięknych śnieżnobiałych kwiatach ze złotym środkiem. Maksymalna wysokość tej rośliny to 30 cm.
• Aster alpejski ‘Christina‘. To odmiana o białych płatkach. Środek byliny jest żółty z niewielką domieszką białego puchu. Kwitnie w czerwcu. Najwyższa wysokość rośliny to 30 cm.
• Aster alpejski ‘Dark Beauty’. Ta odmiana cechuje się jasnofioletowymi kwiatami z białymi przebarwieniami. Osiąga zaledwie 15 cm wysokości. Bylina kwitnie od maja do lipca.
• Aster alpejski ‘X White’. To jedna z najbardziej wyróżniających się odmian. Kwiaty są śnieżnobiałe, mają duży żółty środek, który otoczony jest białymi listkami. Wysokość tej byliny nie przekracza 25 cm.

Wszelkie odmiany astra alpejskiego świetnie sprawdzają się na rabatach. Niektóre z nich mogą też zajmować stanowisko na skalniakach. Każda z roślin wydziela wiele nektaru, przyciągając do siebie liczne motyle i owady. Większość odmian nadaje się także na krótkie kwiaty cięte.

Aster alpejski mix kolorów to idealne rozwiązanie dla osób, które cenią sobie lato w otoczeniu przepięknych roślin.

Jakie wymagania ma aster alpejski? Uprawa

Aby można było latem cieszyć oko różnobarwnością astra alpejskiego, najpierw trzeba zadbać o to, by miał odpowiednie stanowisko. Należy także zapewnić mu dobre warunki do wzrostu i życia.

Przede wszystkim bylina powinna mieć optymalną glebę. Najlepsza będzie żyzna, przepuszczalna, wapienna oraz umiarkowanie wilgotna. Podłoże powinno być również dobrze zdrenowane. Oznacza to, że przed wsadzeniem rośliny do gleby, należy najpierw usunąć z niej nadmiar wody.
Bardzo dobrze sprawdza się podłoże torfowe z dodatkiem gliny oraz rozluźniającego materiału.

Aster alpejski bardzo lubi słońce, dlatego warto zapewnić mu do niego jak najlepszy dostęp. Jeśli roślina będzie mogła korzystać z promieni słonecznych, to będzie kwitła szybko i silnie.

Aster alpejski nie wymaga stałego nawadniania, ponieważ nie lubi zbyt mokrego podłoża. Roślinie należy dostarczać tyle, aby podłoże nadmiernie się nie wysuszyło. Jedynie w bardzo gorącym okresie trzeba astra alpejskiego podlewać obficie.

Ponadto bylina nie znosi przebywać w otoczeniu chwastów. Dlatego konieczne jest pozbywanie się ich. Aster alpejski lubi sąsiedztwo innych roślin ozdobnych. Jednak najelpiej czuje się w towarzystwie swoich odmian.

Roślina jest mrozoodporna. Jednak młodsze okazy najlepiej jest zabezpieczyć na okres mrozów. Nie jest to konieczne, kiedy zima jest śnieżna.

Rozmnażanie astra alpejskiego – jakie są metody, kiedy należy to robić?

Astra alpejskiego rozmnażać można na dwa sposoby: poprzez wysiew nasion bądź przez podział starszych roślin. Nasiona astrów powinny zostać wysiane na przełomie kwietnia oraz lipca do zimnego inspektu albo na rozsadnik.

Inspekt jest drewnianą skrzynią bez dna. Natomiast posiada szklane i ruchome przykrycie, które pozwala dostarczyć roślinom świeżego powietrza. Inspekt powinien być umieszczony w ciepłym oraz osłoniętym od wiatru miejscu. W inspekcie zimnym umieszcza się odpowiednią glebę, a w niej wysiewa się nasiona astrów. W przypadku takiej metody można to zrobić pod koniec marca. Dzięki wysiewowi w inspekcie zimnym rośliny zaczną wzrastać znacznie szybciej, niż robiłyby to na otwartej przestrzeni.

Natomiast rozsadnik to niewielki wydzielony zagon, na którym przygotowuje się rozsadę warzyw, ziół oraz roślin ozdobnych. Nasiona astrów można zakupić w każdym sklepie ogrodniczym, internecie, a nawet w niektórych sklepach spożywczych.

Drugą metodą na rozmnażanie astrów alpejskich jest podział starszej rośliny. Podziału dokonuje się przez rozerwanie lub rozcięcie starszych egzemplarzy. W przypadku astrów należy podzielić większe kępy. Następnie przesadza się je do doniczki bądź gruntu.

Pielęgnacja astra alpejskiego. Jak dbać o roślinę, żeby pięknie kwitła?

Pielęgnacja astra alpejskiego, podobnie jak uprawa nie jest skomplikowanym procesem. Należy jednak pamiętać o kilku ważnych aspektach.

Aster alpejski, szczególnie podczas wzrostu, potrzebuje wsparcia w postaci nawozów. Bardzo dobrze sprawdzają się nawozy organiczne, można wykorzystać również własny kompost.

Kolejnym ważnym punktem podczas pielęgnacji rośliny jest wcześniej wspomniane odchwaszczanie. Aster alpejski nie lubi mieć wokół siebie towarzystwa roślin, które nie dają żadnej korzyści.

Oprócz odpowiedniego podłoża i stanowiska, które należy zapewnić bylinie, warto pomyśleć o posadzeniu jej na brzegach skalniaka bądź rabaty. Tam aster alpejski będzie czuł się najlepiej. Jest on bowiem rośliną dość niską i wyższe okazy będą zasłaniały mu dostęp do słońca.

Choroby, które mogą dotknąć astra alpejskiego?

Aster alpejski podobnie jak inne rośliny może zachorować na różne choroby. Najczęściej bylina jest narażona na podjadanie przez ślimaki. Dlatego warto zwalczać mięczaki w okolicach uprawy.
Ponadto aster alpejski jest narażony na choroby takie jak:

• Mączniak prawdziwy astrowatych. Jest to grzybowa choroba roślin wywoływana przez grzyby należące do mączniakowców. Ich grzybnia rozwija się głównie na powierzchni zaatakowanej rośliny. Mączniak żywi się wyssanymi z byliny substancjami pokarmowymi i wodą. Choroba objawia się białym nalotem na różnych częściach rośliny.
  Poprzez nalot zmniejsza się powierzchnia liścia oraz ograniczony zostaje proces fotosyntezy. Powoduje to zahamowanie wzrostu rośliny. W celu zwalczania choroby stosuje się specjalne preparaty chemiczne, jednak tylko na początku jej rozwoju.
  W przypadku gdy schorzenie będzie już w zaawansowanej fazie to rośliny może nie udać się, uratować.
• Mszyce. Są to niewielkie owady, które uwielbiają żerować na roślinach. Mogą one również powodować rozwijanie się innych chorób szczególnie grzybowych. Miejsca ich żeru są pokryte lepką przezroczystą rosą miodową, która jest idealną pożywką dla mrówek.
  Mszyce do żerowania najczęściej wybierają sobie rośliny, które są słabe albo zniszczone, przez co nie mogą się “bronić”. Owady chętnie zajmują miejsca w pobliżu chwastów. Dlatego w przypadku astra alpejskiego należy regularnie odchwaszczać jego sąsiedztwo.
  Do pozbycia się mszyc można przygotować ekologiczne preparaty, które zwalczą szkodniki. Mogą być one na bazie szarego mydła bądź olejów. Można również skorzystać ze specjalnych produktów dostępnych w sklepach ogrodniczych.
• Pasożytnicze nicienie. Większość z nich żeruje pod ziemią, niszcząc lub osłabiając korzenie rośliny. Nicienie występują w glebie naturalnie, jednak wzrost ich populacji może doprowadzić do zagrożenia roślin. Jeśli chodzi o nicienie, to nie da zwalczyć się ich całkowicie. Należy je eliminować podobnie jak chwasty. Choroba objawia się nekrozą liści. Jest to chorobowe obumieranie tkanek roślinnych wywołane przez patogeny. Ponadto pasożytnicze nicienie powodują, że na liściach pojawiają się drobne, brunatne plamy, które z biegiem czasu zajmują coraz większą powierzchnię.
• Roztocza żerujące na roślinach najczęściej niszczą ich tkanki. Z winy roztoczy na bylinie pojawiają się narośla, przerosty pąków, czy zniekształcenia. Przez to, że roztocza żerują na roślinie, zachodzą zmiany w procesach fotosyntezy oraz fotooddychania. Prowadzi to do zahamowania wzrostu rośliny, a także pąki są coraz mniejsze i słabsze.
  Roztocza należy zwalczać specjalnymi środkami.

Ponadto astra mogą dotknąć wełnowce, rdze oraz plamistość liści. Warto więc odpowiednio pielęgnować roślinę by nie dotknęła jej żadna z wymienionych chorób. Czasami powikłania mogą być nieodwracalne i nie uda się uratować rośliny przed obumarciem.

Ciekawostka

Wiele szkółek roślin, które na szerszą skale hodują astra alpejskiego, chętnie bierze udział w konkursie roślin. Organizowane są one co jakiś czas w całej Polsce. Na takim wydarzeniu właściciele szkółki roślin przedstawiają swoje najlepsze okazy, które udało im się wyhodować. W niektórych konkursach biorą udział rośliny, które dopiero co powstały w wyniku skrzyżowania innych gatunków bądź odmian. W szkółkach roślin można także zakupić sadzonki wybranych kwiatów.