Berberys Thunberga – pielęgnacja, uprawa

Japonia to państwo wyspiarskie leżące na oceanie Pacyficznym, we Wschodniej Azji. Jest też krajem, który słynie z szybkiego rozwoju przemysłowego i technologicznego. Odwiedzenie Japonii jest marzeniem turystów z każdego zakątka świata. Wiele państw korzysta z dobrodziejstw, które powstały dzięki Japończykom. Już teraz Polacy chętnie zajadają się sushi, czy podziwiają w swoich ogrodach roślinę, jaką jest berberys thunberga.

Berberys thunberga – krótka historia i opis

Berberys thunberga jest to krzew, który pochodzi z rodziny berberysowatych. Zazwyczaj osiąga do 1,5 metra wysokości. Jego liście są owalne, całobrzegie i rosną, chyląc się ku dołowi. Ich kolor zależny jest od odmiany. Jednak wszystkie liście opadają jesienną porą. Zanim jednak to zrobią, przebarwiają na inny kolor. Berberys ma też niewielkie żółte kwiatki z uwidocznionymi pręcikami i słupkiem. Owoce rośliny to średniej wielkości jagody, których kolor również zależny jest od odmiany.

Swoją popularność roślina zdobyła dzięki efektownym liściom i owocom, które stanowią doskonały element dekoracyjny. Mimo że berberys gubi liście jesienią, to owoce pozostają na nim przez cały rok. To również dodaje uroku roślinie.
W Polsce omawiany berberys nie występuje naturalnie, ale chętnie jest stosowany jako uprawna roślina ozdobna.

Berberys thunberga diabolicum i inne, czyli najciekawsze odmiany krzewu

Wszyscy ci, którzy uwielbiają mieć krzewy ozdobne w ogrodzie, chętnie korzystają z licznych odmian. W przypadku berberysu mają na szczęście dość rozległy wybór. Odmiany tego krzewu odróżniają się przede wszystkim kolorem liści, siłą wzrostu oraz barwą przebarwień w okresie jesieni.

Do najciekawszych odmian berberysu należą:

  •  Berberys thunberga diabolicum jest bardzo charakterystyczną rośliną. Posiada jasnozielone liście z czerwoną obwódką. Jedynie młode liście mają jaśniejszą, pomarańczową obwódkę. Jego owoce są w podobnym odcieniu. Berberys thunberga diabolicum osiąga do 50 cm wysokości.
  • Berberys thunberga red pillar cechuje się czerwonymi liśćmi z wierzchu i zielonymi od spodu. W okresie kwitnienia na roślinie pojawiają się drobne żółte kwiaty, z których następnie wytwarzają się czerwone owoce. Berberys thunberga red pillar osiąga d 1,5 metra wysokości.
  • Green Carpet ma jasnozielone liście, które na jesień przebarwiają się na ciepłą, mocną czerwień. Krzew dorasta do 1,5 wysokości.
Krzew berberysa thunberga z owocami
https://pixabay.com

Pozostałe ciekawe odmiany

  • ‘Kobold’ to jedna z niższych odmian, bo nie przekracza 0,5 metra wysokości. Wyróżnia ją za to kolor liści, które są ciemnozielone, a na jesień przebarwiają się na czerwono.
  • ‘Red Carpet’ to kolejna niska odmiana, osiągająca zaledwie 0,5 wysokości. Liście krzewu na wierzchu są czerwone, natomiast od spodu zielone. Wyglądem przypomina berberis pillar. W czasie kwitnienia Red Carpet liście są żółte, a jesienią pojawiają się na roślinie czerwone owoce.
  • Berberys thunberga ‘Coronita’ ma bardzo nietypowe liście w różowofioletowym kolorze, z jasnozieloną obwódką. Krzew posiada również małe, żółte kwiaty o aromatycznym zapachu, które z czasem przekształcają się w owoce. Berberys thunberga coronita osiąga do 1,5 m wzrostu. Jednak na taką wielkość trzeba trochę poczekać, ponieważ rocznie nie rośnie więcej niż 15 cm wzwyż.
  • ‘Bonanza Gold’ osiąga do 0,4 m wysokości. Liście są żółte, podobnie zresztą jak kwiaty. Owoce są jasnoczerwone.
  • Berberys thunberga ‘Orange Ice’ to odmiana, która powstała stosunkowo niedawno. Charakteryzuje się silnie pomarańczowymi liśćmi, które na jesień przebarwiają się na czerwono. Berberis ‘Orange Ice’ wzrasta na wysokość 70 cm.
  • ‘Bagatelle’ berberis thunbergii rośnie dość wolno i dorasta do 40 cm wysokości. Tę odmianę ponownie wyróżniają liście, ponieważ są ciemnoczerwone, a czasami nawet fioletowe. Są one również błyszczące.
  • Berberis thunbergii ‘Maria’. W tej odmianie liście zmieniają kolor wraz z porami roku. Wiosną są żółte i mają czerwoną obwódkę. Natomiast jesienią przybierają pomarańczową barwę. W tym samym czasie pojawiają się również dorodne, czerwone owoce. Berberis thunbergii ‘Maria’ osiąga 1,5 wzrostu.

Uprawa berberysu

Ten gatunek berberysu jest chętnie wybierany do sadzenia w ogrodzie. Dzięki wielu odmianom i różnicom we wzroście można go dopasować do wielu innych roślin i wolnych powierzchni. Nie jest także rośliną zbyt wymagającą, co także jest zaletą, bo z jej uprawą poradzi sobie również ogrodnik- amator.

Warto jednak berberysowi zapewnić pewne warunki, dzięki którym będzie pięknie i dobrze kwitł.

Przede wszystkim potrzebna jest mu odpowiednia gleba. Powinna ona być żyzna, średnio przepuszczalna, wilgotna i lekko kwaśna. Dobrze jest, aby była również bogata w składniki pokarmowe. Lepiej unikać sadzenia rośliny na glebach mocno zwartych, gliniastych. W takich warunkach może sobie nie poradzić.

Stanowisko dla berberysu nie ma większego znaczenia. Ważne, tylko żeby nie było całkowicie zacienione. Doskonałe będzie stanowisko słoneczne lub półcieniste. Jednak należy uważać na niektóre z odmian, które mają żółte liście. Mogą źle reagować na promienie słoneczne. Nadmierne nasłonecznienie może powodować ich poparzenie. Z żółtolistnych odmian na słońcu najlepiej radzi sobie berberis thunbergii ‘Maria’.

Berberys nie potrzebuje też dużej ilości wody. Roślinę wystarczy podlewać, kiedy grozi całkowite wysuszenie gleby.

Berberysy należą do roślin, którym niestraszne są mrozy, słona gleba, czy zanieczyszczenia powietrza.

Zimowanie rośliny

W Polsce srogie mrozy są raczej rzadkością, choć czasem anomalie pogodowe nas zaskakują. Niektóre rośliny w tym ciężkim okresie potrzebują specjalnej pielęgnacji. Berberys jednak znów się wyróżnia, ponieważ do nich nie należy.

Po nadejściu wysokich mrozów pędy rośliny przemarzają, jedna nie jest to dla niej szkodliwe. Powraca do zdrowia w okresie wiosennym. Nie trzeba więc okrywać jej na zimę.

Sadzenie berberysa thunborga w ogrodzie
https://pixabay.com

Rozmnażanie berberysu

Wielu ogrodników po zapoznaniu konkretnej rośliny, jej odmian oraz wymagań chętnie ją rozmnażają. Berberys można rozmnażać na dwa sposoby.

  1. Rozmnażanie przez sadzonki pędowe. Ta metoda polega na pobraniu z sadzonki jej węzła, który formuje się podczas pojawiania się nowych liści i pędów. Następnie odczepiony węzeł najlepiej jest umieścić w doniczce. Cały proces powinien być przeprowadzany latem, ponieważ roślina w doniczce będzie kiełkowała dość powoli. Do docelowego miejsca należy ją przenieść dopiero kolejnej wiosny.
  2. Rozmnażanie przez odkłady. Z kolei ta metoda nie wymaga od nas na początku odcinania żadnej części rośliny. Wystarczy wybrać dość długi pęd i przykryć go ziemią (dalej znajduje się on na roślinie, która ma być rozmnożona). Z biegiem czasu przykryty pęd wypuści własne korzenie i wtedy będzie go można odciąć od początkowej rośliny.

Berberys można rozmnażać również za pomocą nasion. Jednak jeśli ktoś chce otrzymać taką roślinę, jaką miał do tej pory, to lepiej, żeby skorzystał z dwóch powyższych metod rozmnażania.
Ponadto rośliny ozdobne rozmnażane z nasion są z reguły znacznie słabsze.

Zastosowanie berberysu

Wiadomo, że nie każda roślina może być posadzona w dowolnym miejscu. Warto więc najpierw ją poznać i wtedy znaleźć dla niej odpowiednie stanowisko. Berberys nie jest wyjątkiem i ma wiele zastosowań, jednak lepiej zwrócić uwagę na ich wielkości.

Niskie odmiany berberysów dobrze czują się w towarzystwie innych roślin, jednak nie chwastów. Można je więc jak najbardziej sadzić na rabatach ogródkowych, czy działkowych, a także skalniakach. Mogą zostać również zasadzone na ulicznych rabatach i skwerach, ponieważ dzięki odporności na zanieczyszczenia powietrza nie ulegną zniszczeniu pod wpływem spalin samochodowych.

Natomiast średnie i wysokie odmiany można sadzić w okolicach ogrodzenia. Nie dość, że będzie ono świetną podporą dla pędów, to w pełnych rozmiarach berberysy mogą odgrodzić nas od wścibskich sąsiadów.

Wykorzystać można również same liście berberysu. Choć roślina nie wymaga przycinania, to liście doskonale się sprawdzą jako dodatek do kompozycji kwiatowych. Można je łączyć choćby z różami, tulipanami, czy chryzantemami.

Sadzenie berberysów

Ciekawostką jest to, że berberysy można sadzić nie tylko w ogrodach, czy na rabatach. Można to robić również w doniczkach i pojemnikach.

Przed rozpoczęciem sadzenia należy wykopać odpowiedniej wielkości dołek w ziemi. Musi być on na tyle duży, żeby można było w nim swobodnie umieścić przygotowaną sadzonkę. Glebę dobrze jest podsypać składnikami pokarmowymi np. kompostem.
Potem można umieścić sadzonkę w dołku i delikatnie przysypać ją ziemią i podlać.

Jeśli ktoś planuje posadzenie więcej berberysów obok siebie, należy zachować między sadzonkami około 30 cm odległości. Dzięki temu każda roślina będzie mogła bujnie rosnąć i wypuścić korzenie.

Kwitnienie berberysów

Kwitnienie kwiatów ozdobnych to dla każdego ich miłośnika to najważniejszy okres. Berberysy zakwitają na przełomie maja i lipca, w zależności od odmiany.

Natomiast kiedy kwiaty rośliny zaczynają przekwitać, to przekształcają się w owoce. Do jesieni pozostają zielone, następnie dojrzewają i stają się czerwone. W większości odmian owoce pozostają na krzewach przez całą zimę.

Owoce berberysa thunberga na krzaku
https://pixabay.com

Ciekawostka

Owoce berberysu zwyczajnego są jadalne. Niestety w smaku są dość kwaśne, ale za to są bogatym źródłem witaminy C i E. Od wielu lat stosuje się go w ziołolecznictwie jako środek wspomagający wyciszenie i łatwość w zasypianiu.
Ponadto owoce wykazują działanie przeciwtrądzikowe i antyoksydacyjne. Można je również wykorzystywać do zwalczania siniaków i podskórnych wylewów.

Należy jednak pamiętać, że tylko owoce berberysu zwyczajnego można spożywać. Owoce pozostałych gatunków, w tym thunberga mogą być trujące.

admindo

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.