Borówka bagienna to rodzaj rośliny. Rośnie na bagnach. Krążą o niej legendy. Z wyglądu przypomina czarną jagodę. Można ją odróżnić tym, że jej krzaki są większe, a owoce mają na sobie jasny nalot. Mówi się, że jest trująca, ma właściwości halucynogenne, że nie można jej jeść. Czy to prawda? Co faktycznie wiemy o tej tajemniczej jagodzie rosnącej na magicznych uroczyskach?

Borówka bagienna w mitach. Słownik synonimów i znaczenie słowa łochynia

Co o borówce bagiennej mówi nam język? Jak definiuje się słowo łochynia? Jakie są synonimy do słowa łochynia? Słownik definiuje słowo łochynia jako: gatunek borówki, rosnący na terenach podmokłych, a także na torfowiskach wysokich i w wilgotnych lasach szpilkowych. Pozostałe określenia słowa łochynia to: borówka bagienna, pijanica. Nazwa pijanica powstała ze względu na mity i opowieści o właściwościach borówki. Krążą legendy, że chłopi wykorzystywali ją do upijania się. Mawiało się, że pijanica potrafi odurzyć błąkającego się po bagnach wędrowca. Pokazuje to, jak określenia słowa odzwierciedlają dawne mity i legendy.

Czy te mity są jednak prawdą? Czy dzika łochynia zastąpi nam łyk trunku? Czy pijanicą można się upić? I najważniejsze: czy borówka bagienna jest trująca dla ludzi? Czy słownik synonimów kłamie? Czy inne określenia na słowa łochynia odzwierciedlają prawdę, fakty, rzeczywistość? Tłumaczenie tego słowa z innych języków bardzo często nawiązują do odurzenia, szaleństwa i pijaństwa. Występują takie określenia jak: durnica, szalonka, szalonga, borówka głucha. Wszystkie narody świata widziały w tych niewinnych owocach jakąś nutkę szaleństwa.

Jak okłamuje nas słownik synonimów? Co faktycznie wiemy o borówce bagiennej

Synonimy słów nie zawsze mówią nam prawdę. Podpowiadają nam historie, powieści, wierzenia naszych przodków. Synonimy do słowa łochynia pokazują, co nasi przodkowie zaobserwowali i jak to zinterpretowali. Powinniśmy je traktować ostrożnie. Słownik synonimów nie zastąpi nam encyklopedii. A potoczne obserwacje nie zastąpią nam naukowych badań.

Okazuje się, że nasza biedna borówka nikomu nigdy krzywdy nie zrobiła i nie zrobi. Oskarżenia o bycie trującą są fałszywe. W jagodach nie znaleziono szkodliwych składników. Wszystkiemu winne są bagna. Uroczyska, trzęsawiska, degeneracja (synonimy do słowa bagno) mają w sobie nutkę prawdy. Halucynacjom i dodatkowym efektom winna jest nie łochynia, a bagno właśnie. Bagno zwyczajne wytwarza halucynogenny pyłek. Pyłek ten osiada na owocach. W taki sposób borówka zyskuje dodatkowe właściwości.

Alternatywne interpretacje uznają, że borówka jest zainfekowana grzybem. To jego spożycie przyprawia nas o alkoholowy zawrót głowy. Z domowej działki łochynia trująca nie będzie. Może się nadać jako owoc, źródło witamin i minerałów. Z działki łochynia pasuje do ciast, deserów. Nadaje się na sprzedaż i do spożycia. Jeśli chcemy spożywać jagody na surowo, z miejsc dzikich, to warto je dokładnie umyć. Niektórzy powiadają, że na wszelki wypadek warto je spożywać z umiarem. Inni celowo tego umiaru nie zachowują. Jakie właściwości ma borówka?

Wygląd, właściwości borówki

Borówka bagienna przypomina nieco borówkę czarną. Jej krzaki osiągają wysokość od 15 do 100 cm. Ma obłe gałązki, udekorowane okrągłymi ciemnozielonymi liśćmi. Liść pod spodem jest jasnozielony. Jagody osiągają wielkość nawet 6 mm. Mają kolor ciemny. Znajduje się na nich jednak szary nalot. Gdy jagodę rozerwiemy, to naszym oczom ukaże się biały miąższ. Zimą liście borówki bagiennej opadają. Na wiosnę borówka kwitnie. Jej kwiaty są bladoróżowe. Swoim kwitnieniem roślina ta zachwyci nas w okolicach maja i czerwca.

Co zawierają owoce?

Owoce zawierają w sobie bogactwo witamin i minerałów. Jagody są źródłem takich witamin jak: witamina C, A, P, PP. Mają w sobie również antocyjany i flawonoidy.

Wśród antocyjanów wyróżnia się: delfinidynę, petunidynę, cyjanidynę i peonidynę. Zawarte w jagodach flawonoidy to: kwercetyna, myricetina, larycytryna, syringetyna. Owoce są bogate w kwasy organiczne, w tym kwas jabłkowy i cytrynowy. Zawierają pektyny oraz sole mineralne.

Borówka ma liczne właściwości prozdrowotne. Wspiera nasz układ odpornościowy. Ma antyseptyczne i ściągające działanie. Ma właściwości kojące. Wspiera pracę układu trawiennego. Można nią wspomóc walkę z niestrawnością, biegunką, bólem brzucha. Na biegunkę polecane są liście. Można z nich przygotować napar. W celu polepszenia smaku herbatki warto dodać miodu z lipy. Stosuje się ją we wspomaganiu leczenia chorób układu moczowego. Jej liście zawierają arbutynę. Działa ona odkażająco i kojąco na układ moczowy. Wykazuje również działanie moczopędne. Jej liście mają działanie przeciwbakteryjne. Szczególnie dobrze radzą sobie ze szczepem Helicobacter pylori. Ten szczep jest powiązany z występowaniem wrzodów i raka żołądka. Nie można wyleczyć tych chorób herbatką, ale można im przeciwdziałać. Napary należy spożywać regularnie. Najlepiej zadziałają w towarzystwie zdrowej diety i zrównoważonego trybu życia.

Jak spożywać borówkę?

Łochynia może być spożywana na surowo. Można ją gotować, suszyć, piec. W formie suszonej mają podobny smak do rodzynek. Można z niej przygotować pyszny kompot. Nadaje się na dżemy, powidła, marmolady, soki. Można ją dodawać do kisielu. Można z niej wytwarzać wino oraz nalewki. W formie nalewki ma właściwości, które mogą sprawić, że człowiek zabłądzi na uroczysku. Można ją dodać do mięsa, nadziać nią pierogi. Ma szerokie zastosowanie w kuchni.

Nie jest zbyt znana i spożywa się ją w niewielkich ilościach. Skoro wiemy, że jej owoce nie zawierają substancji szkodliwych, to możemy odkryć ją na nowo. Jej zastosowanie w kuchni z pewnością wykracza poza wymienione potrawy. Nasza smakowa wyobraźnia jest granicą jej zastosowania.

Próbując upichcić coś z łochynią należy sugerować się zastosowaniem w kuchni zwyczajnych borówek. Łochynia ma długą tradycję zastosowań w medycynie ludowej. Nasi przodkowie zauważyli, że posiada ona cenne dla zdrowia właściwości. Napar z liści borówki był niegdyś podawany matkom po porodzie. Wierzono, że dzięki niemu kobieta szybko wróci do sił. Warto wiedzieć, że w tamtych czasach większość kobiet umierała w trakcie porodu. Nasi przodkowie musieli tę podejrzaną roślinę jednak cenić, skoro dostawały ją świeżo upieczone matki.

Wódki robione z łochyni podawano przeziębionym. Czasem były to też napoje niealkoholowe, czyli soki. Przy bólach serca można było uraczyć się wywarem z łodyg. W celach przeczyszczających pito wywar z liści. Na biegunki podawano jagody. Stosowano ją również w celu łagodzenia gorączki oraz przy Szkorbucie. Nie głupi to było pomysłem. Dziś mamy pewność, że jest ona bogata w witaminę C. Miała więc prawo pomóc. Mamy więc dwa ogłoszenia na dziś: borówką się nie upijesz, ale możesz się nią wyleczyć. Bardzo popularną formą spożycia borówki jest napar, herbatki z suszonych owoców. Można spożywać też napar z liści. Ma on szerokie działanie prozdrowotne i wzmacniające. Nalewka z borówki też może zdziałać cuda.

Występowanie borówki

Dziś borówka występuje naturalnie i jako roślina uprawiana przez ludzi. Popularna jest sprzedaż tego owocu. Sprzedaż dotyczy zarówno krzaków, jak i samych jagód. Warto wybierać te ogłoszenia, które są sprawdzone. Nie trzeba borówki hodować, aby możliwa była jej sprzedaż. Owoce można zbierać w dzikich miejscach. Warto jednak uważać i ostrożnie podejść do tematu dzikich zbiorów.

Roślina ta rośnie przede wszystkim na torfowiskach wysokich. To potencjalnie niebezpieczne miejsca. W bagna lepiej nie wchodzić. Znajdziemy ją w podmokłych borach sosnowych. Występuje również w górach. Będziemy się jednak musieli postarać, aby ją spotkać. Rośnie w górach wysokich, na znacznych wysokościach. Porasta jałowe hale. Spotkamy ją na grzbietach. Tylko tych, które zimą nie są pokryte śniegiem. W miejscach wietrznych i niedostępnych. Na glebach ubogich, mających w sobie surową próchnice.

Można ją spotkać w Azji, Europie, Ameryce. Nie tylko ludzie ją spożywają. Dzięki niej żyje chroniony gatunek motyla. Borówka jest żywicielką motyla modraszka bagniczka. Dobrze, że nasi przodkowie się jej nie pozbyli, ze strachu przed jej magicznymi mocami. Jej hodowla jest dość trudna i wymagająca. Jeśli jednak mamy w ogrodzie staw wodny, trochę torfu bagiennego, kwaśne podłoże, zacienione miejsce, to możemy ją zasadzić. Trzeba włożyć trochę wysiłku, aby ją zdobyć. Warto jednak to zrobić. Przede wszystkim dlatego, że jest zdrowa i pyszna. Niektórzy uważają, że spożywanie borówki spowalnia procesy starzenia się organizmu. Warto wypróbować wszystkiego, aby spowolnić te procesy. Borówki sadzimy wiosną albo jesienią. Nie mają one specjalnych wymagań pokarmowych. Jeśli zdecydujemy się na nawożenie, to powinniśmy wybrać nawóz przeznaczony dla roślin kwasolubnych. Można też wybrać nawóz konkretnie dedykowany borówkom.