Długosz Królewski (Osmunda Regalis) jest paprocią, która objęta jest w Polsce całkowitą ochroną. Tę piękną roślinę w jej naturalnym środowisku możemy spotkać na nizinach:

• W wilgotnych lasach.
• Na torfowiskach.
• Na wrzosowiskach.
• Nad brzegami różnych zbiorników wodnych.

Roślina ta często jest wykorzystywana jako bardzo dobrze prezentująca się paproć ogrodowa. Sadzi się ją najczęściej wkoło oczek wodnych i skalników. Nie są skąpane one na co dzień w słońcu.

Jak prawidłowo uprawiać i pielęgnować Długosza Królewskiego?

Jakie znamy jego odmiany? Chcesz zainwestować w tę roślinę, ale nie wiesz, od czego zacząć? Mamy odpowiedzi na te pytania oraz pomagamy początkującym miłośnikom paproci. Wszystkie porady znajdziesz w tym artykule!

Długosza Królewskiego nazywamy często także paprocią ozdobną. Pochodzi on z Ameryki Północnej. Jest rośliną, która rośnie dziko w lasach oraz na wrzosowiskach.

Gatunek ten w naszym kraju jest objęty ścisłą ochroną. Znajduje się na specjalnej liście (czerwona lista) roślin i grzybów w Polsce. Ta informacja podawana jest w encyklopediach, czy też atlasach roślin od wielu lat. Czerwona lista (red list) to spis roślin zagrożonych wyginięciem. Mimo to możemy, a nawet powinniśmy, mieć go w swojej kolekcji ogrodowej. Dzięki niemu nie tylko ozdobimy nasz ogród w oryginalny sposób, ale także przyczynimy się do niewymarcia tego gatunku.

Długosz Królewski to jedna z największych paproci świata. Dorasta do nawet 100 cm – 150 cm. Jego pędy są wzniesione, tworząc kępy, które składają się z wielu liści.

Jak już wspominaliśmy – doskonale czuje się w wilgotnych miejscach, najlepiej w pobliżu strumyków, czy też stawów oraz w cieniu krzewów i drzew. Bardzo dobrze komponuje się z bylinami i z innymi paprociami. Długosz jest rośliną wieloletnią, to znaczy, że lubi rosnąć cały czas w tym samym miejscu. Nie lubi przesadzania, zatem nie należy tego robić bez solidnych przyczyn. Gleba, w której rośnie mu się najlepiej, to gleba zasobna oraz próchnicza, kwaśna i koniecznie wilgotna.

Wymagania uprawowe

Paproć ta wyróżnia się krzaczastym pokrojem, a jej ozdobą są jasnozielone, bardzo długie liście. Potrafią osiągnąć nawet 2 metry długości. Pierzaste liście, które wyrastają z podziemnego kłącza, na początku są zwinięte w tzw. pastorały, a ich kolor jest brązowy. W całości podziwiać zielone liście możemy w ciągu ciepłych miesięcy wiosennych. Przeważnie jest to maj, jeśli o nasz klimat chodzi. Pomiędzy czerwcem a lipcem rozwijają się nowe rośliny w pobliżu naszego Długosza, gdyż paproć rozmnaża się sama. Jednakże możemy jej też pomóc poprzez podzielenie kłącza lub wysiewanie świeżych zarodników i powiększyć naszą kolekcję paproci. Jesienią za to liście przybierają żółtą i brązową barwę, a na zimę opadają, co często martwi miłośników paprotki. Jednak jest to naturalna kolej rzeczy. Nie ma powodu do niepokoju.

O zacienionych i wilgotnych miejscach już wspominaliśmy, ale jest to niezwykle ważne. Oprócz tego sadzonki należy sadzić wiosną w glebie lekko kwaśnej i żyznej, przepuszczalnej i próchniczej. Wraz z ziemią zebraną wkoło bryły korzeniowej powinniśmy zadbać także o obszerny dołek, aby nie uszkodzić korzeni. Po umieszczeniu rośliny w dołku zasypujemy bryłę korzeniową żyzną ziemią z torfem. Następnie obszar dookoła paproci delikatnie udeptujemy. Po uklepaniu powierzchni paproć podlewamy dość dużą ilością wody. Warto dokładnie przemyśleć miejsce zasadzenia rośliny, bo Długosz Królewski bardzo nie lubi być przesadzany.

Dodatkowo ściółkowanie miejsca, w którym nasadzamy paproć, zapewni podłożu optymalny odczyn pH. Poleca się użycie kory sosnowej, która wpływa na podniesienie kwasowości gleby. A to z kolei zapewni Długoszowi odpowiednią wilgotność podłoża oraz ochroni go przed chwastami. Po umieszczeniu paproci w ziemi przycinamy liście do połowy. Dzięki temu zabiegowi roślina lepiej znosi zmianę otoczenia.

Wymagania pielęgnacyjne

Pielęgnowanie naszej paproci polega w głównej mierze na dbałości o odpowiednią wilgotność gleby. Podczas letnich upałów i okresu suszy musimy częściej niż przez całą resztę roku regularnie podlewać glebę.

Długosza nie trzeba nawozić, ale możemy to oczywiście zrobić. Jeżeli się na to zdecydujemy, to najlepszym wyborem będą wieloskładnikowe nawozy mineralne. Są one dość uniwersalne i nie powinny zaszkodzić Długoszowi. Korzystnie na wzrost i rozwój naszej paproci wpływa nawóz z naturalnego kompostu. Nie zaleca się za to stosowania obornika. Więc jeśli tylko mamy takie możliwości, to dobrze będzie się zastanowić nad taką opcją. Nie możemy jednak przesadzić, bo zbytnie nawożenie może skutkować osłabieniem kondycji rośliny oraz rozwojem różnych chorób.

Zagrożenia Długosza Królewskiego

Ten gatunek paproci często bywa niestety atakowany przez ślimaki. Ślimaki zjadają młode, jeszcze nierozwinięte roślinki, nie pozwalając im odbić się od ziemi. Szkodniki te są najbardziej aktywne w nocy, szczególnie w wilgotnym środowisku. A jak dobrze wiemy, paproć potrzebuje wilgoci, więc jest to idealne miejsce dla ślimaków.

Jak się więc przed nimi obronić? Ślimaki nie lubią tymianku oraz rzeżuchy. Warto więc nieopodal paproci zastosować którąś z tych roślin odstraszających ślimaki.

Odmiany Długosza Królewskiego

Długosz Królewski „Purpucens” – to efektywna bylina. Jej młode liście mają czerwoną barwę, a z czasem stają się mocno, soczyście zielone. Te paprocie mogą osiągnąć wysokość około 150 cm. Idealna do ogrodów naturalistycznych, świetnie tworzy kompozycje roślinne z innymi bylinami. Lubi wilgotne podłoża, dzięki czemu idealnie nadaje się do zasadzenia w pobliżu oczek wodnych, czy też innych zbiorników wodnych. Rośliny wodne rosnące na powierzchni stawu ogrodowego i paprocie rosnące nad nim tworzą niepowtarzalny krajobraz. Ta odmiana paproci jest odporna na choroby i spadki w zimowych temperaturach.

Długosz Królewski „Japonicum” – Jest to wieloletnia odmiana o pierzastych, zielonych liściach. Dorasta do około 200 cm wysokości. Te paprocie charakteryzujące się krzaczastym pokrojem. Mogą samodzielnie dekorować ogrody lub tworzyć zielone ściany wspólnie, w nasadzeniach grupowych. Rośliny są odporne na nawet bardzo niskie temperatury, nawet do -23 stopni Celsjusza. Odmiana ta jest idealna do obsadzenia zbiorników wodnych. Roślina ta pomaga stworzyć specyficzny mikroklimat, który tworzy przyjazne środowisko dla życia roślin, ryb i owadów. Sadzonki należy umieszczać w lekko kwaśnej glebie, z 9-12 roślinami na 1 metr kwadratowy.

Porady dla początkujących

Jeżeli nigdy prędzej nie przyszło Ci się spotkać z tym gatunkiem paproci, to przeczytaj poniższe porady, stworzone specjalnie z myślą o nowicjuszach.

1. Paprocie lubią wilgoć i cień, więc najlepszym miejscem na zasadzenie ich będzie zacieniona strona domu. W ogrodzie powinniśmy zapewnić im miejsce pomiędzy drzewami i krzewami. Dzięki temu jak najlepiej odwzorujemy ich naturalne środowisko. Warto również zadbać o to, aby miejsce nasadzenia było odpowiednio osłonięte przed wiatrem. Wiatr wysusza znacząco liście paproci, przez co mogą się nieodwracalnie uszkodzić.
2. Nie wolno podlewać paproci zimną wodą prosto z węża ogrodowego. Wodę w konewce powinniśmy odstawić na jakiś czas na słońce, aby się ogrzała i aby jej temperatura była przyjazna roślinie.
3. Sadzonki najlepiej kupić w sprawdzonym miejscu o przejrzystej polityce prywatności. Długosz Królewski nie jest popularną odmianą paproci, dlatego nie łatwo jest ją znaleźć. Centra ogrodnicze często nie mają tej rośliny na stanie. Mimo słabej dostępności, sadzonki nie są stosunkowo drogie, dlatego lepiej czasem poczekać lub zamówić paproć ze sprawdzonej strony internetowej i dopłacić kilka złotych za przesyłkę kurierską.
4. Długosz Królewski bardzo nie lubi przesadzania! Zanim wsadzimy go w ziemie, powinniśmy kilka razy to rozważyć. Czy to miejsce będzie na pewno odpowiednie na stałe posadzenie paproci?
5. Liście Długosza Królewskiego opadają, a czasem nawet odpadają na zimę. Nie ma w tym nic niepokojącego. Wokół rośliny możemy pozostawić uschnięte liście, aby ochronić ją trochę przed przymrozkami.