Przy odpowiedniej pielęgnacji begonia kwitnie długo i obficie. Najczęściej begonie uprawiane są jako rośliny w doniczce lub jako dekoracja na zacienionych letnich rabatach. Kwiaty begonii mają reputację nieco staromodnych. Nowe odmiany jednak bardzo różnią się od delikatnych roślin, które były tradycyjnie sadzone w rabatach. Niektóre gatunki begonii mają ogrom efektownych kwiatów w neonowych odcieniach. Świetnie nadają się do doniczek i wiszących koszy. Inne są uprawiane ze względu na spektakularne, przyciągające wzrok liście.

Kwiat begonii jest dość kapryśny w swojej pielęgnacji. Nagłe zmiany warunków zewnętrznych mogą negatywnie wpłynąć na stan rośliny. Begonię należy zatem chronić przed modyfikacjami położenia. Warto także zadbać o jej mikroklimat.

Uprawa rośliny — balkon, salon czy ogród?

Jak dbać o taką roślinę w doniczce?

Unikaj podawania im zbyt dużej ilości wody i pozwól im lekko wyschnąć między podlewaniami. Jeśli są trzymane w chłodzie, możesz zauważyć, że mogą wytrwać dłuższy czas bez wody. Umieść doniczkę z begonią w jasnym miejscu, gdzie może otrzymywać poranne światło słoneczne i odrobinę popołudniowego cienia.

Jakość wzrostu i obfitość kwitnienia begonii zależy bezpośrednio od prawidłowego oświetlenia. Jasne światło potrzebne roślinie musi być rozproszone.

Optymalna temperatura

Begonia to ciepłolubna roślina, która nie toleruje mrozu. Pomieszczenie o stałej temperaturze 21-25 stopni najlepiej nadaje się do dobrego rozwoju kwiatów. W domu należy chronić kwiaty begonii przed zimnymi przeciągami i ekstremalnymi temperaturami.

Zasady nawadniania

Prawdopodobnie najszybszym sposobem na zabicie begonii jest jej przelanie. Pozwól kwiatom begonii lekko wyschnąć między podlewaniami. Jeśli są trzymane w chłodzie, możesz zauważyć, że tolerują dłuższy czas bez wody. Zapewnij im większą wilgotność, umieszczając doniczki w tacy z kamykami (niska taca lub spodek wypełniony kamykami i wodą, z doniczką ustawioną na kamykach, a nie bezpośrednio w wodzie).

Sadzenie i dobór gleby

Idealna gleba do sadzenia begonii powinna mieć dobrą przepuszczalność wody i powietrza. Aby zapobiec stagnacji wody w glebie, na dnie zbiornika do sadzenia umieszcza się warstwę drenażu. Dojrzałe rośliny nie zawsze tolerują przesadzanie. Jeśli jest taka potrzeba, należy zachować ostrożność w procesie i zastosować metodę przeładunku. To ochroni wrażliwe korzenie begonii przed niepożądanymi uszkodzeniami. Wszystkie begonie lubią równomiernie wilgotną, dobrze przepuszczalną glebę z dodatkiem materii organicznej.

Nawożenie

Wybór i dawkowanie nawozów może znacząco wpłynąć na zdrowie begonii. Ostrożne stosowanie dodatków mineralnych będzie sprzyjać wzrostowi i rozwojowi kwiatu. Nie należy nawozić kwiatów begonii częściej niż raz w tygodniu. Z drugiej strony należy unikać opatrunków organicznych. Zawarty w nich azot ma negatywny wpływ na roślinę. Część powietrzna staje się wodnista i krucha, istnieje ryzyko rozwoju gnicia. Kolejnym nieprzyjemnym skutkiem używania materii organicznej jest słabe kwitnienie i kurczenie się pąków.

Jak dbać o kwiat begonii w okresie wegetacyjnym?

Chociaż roślina może nadal kwitnąć zimą, nieco później begonie również wchodzą w okres uśpienia. Dbanie o kwiat w tym czasie jest nieco inne niż zwykle. W przypadku roślin spoczynkowych odpowiednie jest położenie, w którym temperatura utrzymywana jest w granicach 20 °C. Odczyty poniżej 18 °C ​​mogą prowadzić do śmierci begonii. Podlewanie w tym czasie zmniejsza się około trzykrotnie, a liście nie wymagają już opryskiwania. Na kilka tygodni przed rozpoczęciem okresu wegetacji kwiatu begonii powinieneś przestać ją nawozić.

Aby po zimowej hibernacji begonia szybko odzyskała swój dawny efekt dekoracyjny, jej łodygi można przyciąć do 7-8 cm. W tym okresie krzew podlewaj nieco mniej, aż pojawią się nowe liście. Na początku marca możesz dodatkowo stymulować wzrost roślin poprzez nawożenie. Stosowanie stymulantów pomoże wzmocnić odporność rośliny.

Rozmnażanie kwiatów begonii

Begonia rozmnaża się na dwa sposoby: przez nasiona lub sadzonki. Dla pierwszego rodzaju optymalnym okresem jest wczesna wiosna. Ze względu na mikroskopijny rozmiar nasion ta metoda jest rzadko stosowana. Ponadto tylko begonie z korzeniami włóknistymi nadają się do rozmnażania z nasion.

Begonie bulwiaste nie powstają z nasion. Dlatego zaleca się ich rozmnażanie przez sadzonki. W marcu lub kwietniu oderwij palcami nowe pędy, które tworzą się na bulwach. Przesadź je do pojedynczych doniczek i umieść w rozgrzanym propagatorze. Umieść propagator w zacienionym miejscu. Możesz spodziewać się pojawienia pierwszych oznak wzrostu w ciągu czterech tygodni.

Szkodniki i choroby

Główny szkodnik, który atakuje begonię to mączniak prawdziwy. Pojawia się na roślinach trzymanych w chłodnym i wilgotnym środowisku. Choroba ta szerzy się bardzo szybko. Aby uniknąć dalszej infekcji, natychmiast po pojawieniu się objawów choroby — okrągłych białych plam na liściach — należy potraktować kwiat specjalnymi środkami odgrzybiającymi.

Woda stojąca u korzeni może prowadzić do gnicia. Terminowe czyszczenie rośliny ze zwiędłych kwiatów jest w stanie zapobiec rozwojowi procesów gnilnych. Warto również pamiętać o przestojach w podlewaniu. Ziemia powinna wyschnąć pomiędzy podlewaniami.

Wśród szkodników, które mogą atakować begonię domową, znajdują się także wciornastki, mszyce i przędziorkowate. Warto często badać liście i łodygi roślin, aby na czas zauważyć i leczyć dotknięty obszar. W zaawansowanych przypadkach pozostałe zdrowe gałązki mogą być sadzonkami.

Gatunki begonii

Odmianom begonii praktycznie nie ma końca. Kwiaty te występują w wielu pięknych kolorach, różnych rozmiarach i kształtach. Istnieją cztery główne typy: włókniste, bulwiaste, trzcinowe i kłączowe.

Begonia królewska

Ten rodzaj begonii stał się podstawą wielu roślin mieszańcowych i odmian o spektakularnie kolorowych liściach. Begonie królewskie wyróżniają się pogrubionym kłączem, często wystającym ponad powierzchnię gleby, a także imponującymi liśćmi do 30 cm długości. Ich szerokość może wynosić 20 cm, powierzchnia blaszki liściowej może być naga lub lekko owłosiona. Każdy liść ma asymetryczny kształt przypominający skośne serce i ma postrzępioną lub lekko pofałdowaną krawędź.

Begonia Bauer

Jest to gatunek meksykański, rzadko spotykany w środowisku naturalnym. Tworzy zwarty krzew o wysokości do 25 cm. Po wewnętrznej stronie liści występuje pokwitanie. Sam liść jest pomalowany w odcieniach zieleni i ozdobiony dużymi brązowymi plamami. Mogą również wystąpić żółte plamy. Kształt liści jest lekko ścięty i przypomina serce. Na krawędziach są małe zęby. Kwiatostany tworzą dyskretne, jasnoróżowe kwiaty, luźno ułożone na szypułkach. Zwykle pojawiają się zimą.

Gatunki służyły jako podstawa do stworzenia wielu odmian, najbardziej znane z nich to:

• Tygrys — wysokość pędów krzewu nie przekracza 10 cm. Liście mają aksamitną fakturę i ciekawy kolor: brązowe plamy na jasnozielonym tle. Brązowy kolor koncentruje się wzdłuż żył. Zauważalne są także ogonki. Kwiaty są prawie białe.
• Kleopatra — ma ciemne liście z czerwoną lub bordową stroną przeciwną. Żyły są blade. Główną cechą odmiany jest obecność kosmków na blaszkach liściowych. Zmieniają one odcień w zależności od oświetlenia w pomieszczeniu.

Begonia maculata — koralowa

Begonia maculata, często znana jako begonia koralowa, nie jest najłatwiejszą rośliną do uprawiania. Z powodu wysychających końcówek, czarnych plam i opadających liści może stwarzać wiele trudności. Opieka nad nią różni się nieco od opieki nad roślinami domowymi. Jednak odpowiednio pielęgnowana, nawet w doniczce może osiągnąć metr wysokości.  Ten rodzaj kwiatów begonii ceni sobie zdrową cyrkulację przestrzeni i powietrza. Nie należy go umieszczać w skupisku roślin. Wymaga niezależności i dużo miejsca.

Begonia massoniana

Begonia Masoniana to klasyczny okaz dla kolekcjonerów egzotycznych roślin liściastych. Ma średniej wielkości, asymetryczne liście o pomarszczonej, skóropodobnej fakturze i w dotyku przypominającym włosie.

Wyróżnia się czekoladowobrązowymi znakami w kształcie krzyża pośrodku zielonych liści jabłoni. Jest to wieloletnia, kłączowa roślina charakteryzująca się kolorowymi liśćmi wielkości dłoni, wyrastającymi z grubych kłączy (mięsistych łodyg przypominających korzenie) rosnących wzdłuż powierzchni gleby. Massoniana ma różowo-białe kwiaty, blednące na liściach. Świetnym sposobem na uprawę kwiatów begonii jest parapet. Pielęgnacja begonii massoniana w szerokim zakresie obejmuje niskie temperatury, wilgotną glebę, podmokłe powietrze i jasne światło.

Begonia bowera

Begonia bowera to krzaczasta, pozbawiona łodyg roślina, o wysokości około 15-20 cm. Małe, sercowate liście są głęboko szmaragdowo-zielone z czarną obwódką i sztywnymi włoskami na krawędziach liści i szypułce. Fioletowo-bordowe do prawie czarnego odcienia mogą również tworzyć pasma wzdłuż nerwów liści. Późną zimą i wczesną wiosną tworzy luźne skupiska białych lub jasnoróżowych kwiatów. Są one utrzymywane na cienkich różowych pędach nad liśćmi. Kwiaty są drobne, muszelkowate, wyhodowane na szypułkach o długości 10-15 cm.

Begonia solenia

Begonia solenia to jedyna seria takich begonii znajdująca się na naszym rodzimym rynku. Ze względu na obfite kwitnienie od wiosny do późnej jesiennej pory jest najczęściej polecana. Charakteryzuje się dużą odpornością na wszelkiego rodzaju pleśni, a także na niesprzyjające warunki pogodowe. Warianty charakteryzują się zwartym, wzniesionym lub półzakrzywionym pokrojem, prostymi i efektownymi kwiatami oraz mieniącymi się listkami. Dobrze rozwijają się obok innych begonii na słońcu w wilgotnej glebie. Zalecana do skrzynek balkonowych i pojemników na tarasy.

Begonia solenia to roślina mająca opinie pięknej, ożywiającej balkony, ogrody i tarasy swoimi żywymi kwiatami. Kwiaty są duże, efektowne i charakteryzują się szeroką gamą odcieni, od jasnożółtego do głębokiej zgnilizny. Dzięki temu wspaniale kontrastują z dopełniającą się roślinnością. Begonie solenia są znacznie bardziej elastyczne niż ich mniejsze odmiany powszechnie stosowane w sadzeniu rabat. Zwarta, mocna i kopczykowata budowa, sprawiają, że rośliny wyglądają na ogromne i mocne. Mogą przez to zdominować kompozycję w doniczkach stojących. Jednocześnie ta sekwencja pędów kwiatowych wygląda równie ładnie w skrzynkach, przybierając formę zwisającą.