Uporczywe choroby winogrona i sposoby ich zwalczania

Winorośl to bardzo popularne pnącze. Na większą skalę uprawiane jest głównie na zachodzie naszego kraju, ze względu na korzystniejsze warunki cieplne. W uprawie amatorskiej winogrona chętnie sadzone są w pozostałych częściach Polski. Głównie uprawiana jest winorośl właściwa i jej liczne odmiany. Nieważne jednak, czy uprawa jest profesjonalna, czy też hobbystyczna – winorośl choruje i często atakowana jest przez szkodniki. Jak sobie poradzić z chorobami winogrona i jak je rozpoznać?

Choroby grzybowe na winorośli

Oto najczęściej występujące choroby grzybowe winogron:

  1. Mączniak rzekomy to najgroźniejsza i najczęściej spotykana choroba winogrona powodowana przez grzyby, występuje praktycznie każdego roku na dużą skalę. Na początku, wiosną, na liściach pojawiają się żółte plamki, wraz z okresem wegetacji roślin, plamki powiększają się i całe blaszki liściowe zaczynają się zwijać i odpadać od pędów. Osłabiona roślina gorzej owocuje. Biorąc pod uwagę inne choroby winogron – mącznik rzekomy jest stosunkowo łatwy do identyfikacji, ponieważ w okresie zarodnikowania grzyba, na liściach od strony spodniej, pojawia się mączysty, biały nalot.
  2. Mączniak prawdziwy winorośli to również choroba winogrona powodowana przez grzyb. Objawy spotkane są głównie na owocach, które pod wpływem infekcji brunatnieją, pokrywają się puszystym nalotem i w efekcie odpadają od rośliny. Na liściach objawy choroby widoczne są głównie na wierzchniej stronie blaszki liściowej, to pomocna wiadomość jeśli chcemy rozróżnić choroby.
  3. Szara pleśń – choroba winogrona również wywoływana przez grzyb. Pojawia się głównie na owocach i jest łatwa do identyfikacji. Zainfekowane winogrona pokrywają się białym nalotem, pleśń jest widoczna i puszysta. Choroba nasila się w okresie deszczowym, wtedy zakażeniu mogą ulec również liście oraz pędy.

Najgroźniejsze choroby winogron

Profilaktyka i zwalczanie chorób grzybowych:

W przypadku chorób grzybowych bardzo ważna jest profilaktyka, czyli zapobieganie infekcjom wtórnym. Z tego właśnie względu zaleca się dokładne czyszczenie podłoża z pozostałości rośliny, wygrabia się liście oraz odchwaszcza się miejsce, w którym rośnie winorośl. Na mącznika stosuje się środki zawierające miedź, termin wykonywania zabiegów zależy od okresu wegetacji roślin, najlepsze efekty uzyskuje się wykonując oprysk między kwitnieniem rośliny, a zawiązywaniem się pierwszych gron.

W przypadku szarej pleśni bardzo ważne są zabiegi agrotechniczne, które mają na celu zwalczanie zwójki gronóweczki, która uszkadza owoce. Żerowanie szkodników może sprzyjać powstawaniu chorób winorośli. Szpeciel pilśniowiec na przykład silnie uszkadza blaszkę liściową co tworzy wrota infekcji dla patogenów.

Szkodniki na winorośli

  1. Pilśniowiec winoroślowy lub inaczej zwany szpeciel pilśniowiec. Choroby winorośli powodowane przez grzyby są trudniejsze do zwalczenia niż szkodniki bytujące na niej. Podobnie jest z tym niewielkim roztoczem z rodziny szpecielowatych. Wielkość jego ciała to zaledwie 0,2 mm, pod powiększeniem jego ciało ma barwę mlecznobiałą. Jest to szkodnik, który atakuje jedynie winorośl i bardzo łatwo go zidentyfikować. W okresie rozwoju liści samice zaczynają żerować, wysysają soki z zielonych części rośliny. W miejscu żerowania, na spodniej stronie blaszki, pojawia się pilśń. To wybrzuszenia na liściach, początkowo są białe, później brunatnieją.
  2. Zwójka kwasigroneczka oraz zwójka gronówczeka te motyle o zabawnej nazwie w naszym kraju mają niewielkie znaczenie w uprawie winorośli. Początkiem wiosny motyle składają jaja w zawiązujących się kwiatach. Gąsienice żerując niszczą słupki i pręciki roślin, drugie pokolenie owadów żeruje już na owocach.

Profilaktyka i zwalczanie szkodników na winogronach:

Uważa się, że szpeciele największe szkody wyrządzają w uprawach młodych roślin, dlatego bardzo istotne jest szybkie zidentyfikowanie szkodników i ich zwalczenie. Należy usuwać liście, na których widnieją charakterystyczne uszkodzenia, znacznie zmniejszy to populację roztocza. W momencie pojawienia się szkodnika na roślinie należy wykonać oprysk preparatami zawierającymi siarkę. Zabieg jest skuteczny, jeśli wykona się go wczesną wiosną, przed pojawieniem się kwiatów. To raczej zabieg profilaktyczny stosowany, jeśli w roku poprzednim na roślinach wystąpił szkodnik. Wykonanie oprysków z siarką utrudni samicom wyjście z miejsc zimowania. Zwójki zwalcza się preparatami owadobójczymi, jeśli ich nasilenie jest znaczne.

Autor:
Aleksandra – ogrodnik z wykształcenia i z zamiłowania,
miłośniczka kwiatów i owadów,
w wolnym czasie zajmuje się swoim naturalistycznym ogrodem i pszczołami.

Źródła:

  • Praca zbiorowa pod redakcją naukową prof. dr S.A Pieniążek, Sadownictwo, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 2000,
  • T. Glaser, Z. Suski, Ochrona roślin ogrodniczych, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1975.
admindo

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.